Zondag 21 september 12:00 uur
Vlijmensche Boys (Girls) – LSV dames 1 (7×7)

Dat het vandaag een hele zware wedstrijd ging worden, voor onze Lennisheuvelse dames, wisten we vooraf al.
Twee weken eerder, hadden we al onze eerste vriendschappelijke wedstrijd, van het nog prille seizoen, in Vlijmen met 11-1 verloren.
Dat was onze eerste wedstrijd weer in een half jaar en het spelen van 7 tegen 7, was toen ook weer wat onwennig.
Vandaag waren we wat beter voorbereid, conditioneel al weer wat sterker dan 2 weken terug en op de trainingen, was de vooruitgang al weer goed zichtbaar.
Nu alleen in de wedstrijd die vooruitgang nog even laten zien !
Ondanks dat we zonder wissels ( exact 7 spelers) op pad gingen , 2 van onze sterkhouders er niet bij waren (Suus & Elaine), we 2 speelsters erbij hadden, die vandaag hun eerste wedstrijd zouden voetballen, proefde ik toch een klein beetje optimisme. 11-1 zou het vandaag zeker niet worden !! Over onze lijken !!
Gelukkige namen de dames dat niet al te letterlijk, anders was ik met 7 body-bags naar LSV terug gereden !.
De wedstrijden duren 2x 35 minuten, 70 minuten totaal dus. Er viel heel wat te beleven die ochtend; iedere 3,88 minuten viel er een doelpunt. Helaas waren dat er 17 aan één kant en één aan de andere kant.
Om de spanning maar direct helemaal weg te nemen; die 17 vlogen er bij ons in; hoog, laag, hard, zacht, slim, met mazzel, soms met effect, maar hoe dan ook, ze gingen erin.
Vlijmensche Girls beschikken over een goed team met speelsters die al heel veel jaren samen spelen en dat al vanaf jongs af aan doen. Ze combineerden rustig, zelfs met een dame van 50 jaar in de gelederen. Ons team bestaat toch vooral uit dames, die het voetballen pas op latere leeftijd hebben opgepikt. Dat verschil is goed te zien.
We hebben echter een bewonderenswaardig team meiden. Ook al krijgen ze bijna wekelijks klop, de trainingsopkomst is prima en ook de sfeer is gezellig. Kortom, we spelen voor ons plezier.
Positieve dingen vandaag ? Dyane bleek een verrassende en spectaculaire keepster, Ilse heeft haar aloude kapbeweging weer uit het stof gehaald en als je als nieuwe speelster, nog nooit een wedstrijd hebt gespeeld, dat op gloednieuwe blinkende schoenen doet en dan ook nog de 70 minuten volmaakt en Eveline heet, dat moet dat in de toekomst voor ons team een steunpilaar gaan worden.
De wedstrijd eindigde wel super positief. Nadat hun keepster zich schijnbaar flink stond te vervelen en besloot maar mee naar voren te gaan, zag je Manouk al loeren op het afstandsschot of lobje.
En ja hoor na 69 minuten en 58 seconden, kreeg ze de bal en lukte het haar om de bal via het linker oor van de keepster in het doel te werken.
Gaf mij nog net even de kans, om bij de aftrap van Vlijmensche Girls te kunnen roepen:
“kom op meiden, het kan nog”!!!, maar toen werd er direct afgefloten.
Jammer want ik had toch wel het gevoel, dat er een gelijkspelletje in had gezeten (?!)
Volgende week gaan we dan maar winnen. Vandaag nog effe niet.

Stef