Zondag 12 oktober.

Vandaag weer een verre uitwedstrijd, in Vlierden.
Precies met z’n zevenen, dat wordt weer rode-koppies-zondag.
De tegenstander had tot nu met wisselend succes gespeeld, dus rook de positieve coach, weer kansen.
De nadruk zou vandaag toch wel liggen op het voetballende gedeelte.
De uitslag van ondergeschikt belang, als we maar lekker zouden gaan ballen.
Dat lukte heel aardig vandaag. Met Eef Verhoeven als laatste vrouw, zat er direct veel voetbal in van achteruit.
Met Kim voor het eerst als voorstopster, Evelien (wederom doorbijtend met voetpijn) en Ilse op de flanken en Ashley onder de lat,werd er tegelijkertijd weinig weggegeven.
Voorin onze alleskunster Suuske, samen met Manouk en dat zorgde voor zeer veel drieging.
De wedstrijd ging prima gelijk op. De 2-0 achterstand bij rust was dan ook zeker geflatteerd.
Als Suus en Manouk iets uitgekookter en rustiger waren geweest voor de goal, had de stand ook andersom kunnen zijn geweest.

Na de thee, konden we aanvankelijk de positieve lijn van de eerste helft niet doorzetten.
Zonder wissels werd het toch wel weer heel moeilijk.
Waar we lucht te kort kwamen, kwamen de pijntjes bovendrijven.
Binnen de 10 minuten stond het 4-0.
Waar we in het verleden wel eens allemaal uit de positie gingen lopen en het zo soms 10-0 werd, bleef nu iedereen gedisciplineerd zijn taken uitvoeren. Suuske slaagde erin om met een droge plof, de 4-1 binnen te schieten, In het laatste deel van de wedstrijd kwamen we toch wel weer heel sterk opzetten. Suuske weer als laatste vrouw en Eef naast Manouk, zorgde toch weer voor nieuwe flair in het team.
Twee keer raakten we nog de paal en als je bedenkt dat in de eerste minuut na de rust, Suus zich wel heel sociaal toonde, door terwijl ze zo door had kunnen lopen op de keeper, ze netjes stopte, omdat hun laatste vrouw heel hard “AUW” riep, terwijl de scheids gewoon door liet spelen, had een 4-4 zeker tot de mogelijkheden behoort.
Ons nieuwe centrum was vandaag zo sterk, dat ze regelmatig 1 op 1 ging spelen en één van de twee door kon schuiven naar het middenveld. Ook dit is weer een stukje in de voetbal ontwikkeling van ons team.
Gelukkig zie ik tegenwoordig elke week wel weer een vooruitgang. En dan houden we de moed er gewoon weer in.
Oh ja, in Geldrop hebben ze ook een Mac.
Volgende week thuis tegen SSE. Wie weet ? Moet volgens mij kunnen.

Stef