Zondag 28 september 2014. Sparta ’18 – LSV dames 1.

“Even allemaal stil, meiden. Even naar Stefs complimenten luisteren”: zei Kim Maas na de wedstrijd in de kleedkamer.
Complimenten ?????? Jullie hebben net met 10-0 verloren ?????
Jazeker complimenten. In de laatste 2 jaar dat ik actief bij dit team betrokken ben, was dit zeker één van onze beste wedestrijden, met een hele hoop positieve aanknopingspunten, op weg naar onze eerste overwinning, dit seizoen.

Omdat er te weinig animo was in ons gewest ( Zuid 1) voor een 7×7 competitie, zijn we ingedeeld in gewest Zuid 2. Dit was onze verste uitwedstrijd, in Sevenum, 50 minuten rijden.
Tijdens de wedstrijd hebben we flink gelachen om het Limburg dialect, vooral bij uitballen aan mijn kant: “den boal is oeoeoet”! Of “Blief zu wohl hinter den lien “.
Af en toe hadden we het gevoel, dat we voorronde Champions Leaque speelden. Gelukkig geen paspoortcontrole aan de grens.

We waren weer met 7 speelsters, dus net als vorige week, geen wissels.
Onze nieuwste aanwinst Eveline was nog niet helemaal hersteld van haar eerste wedstrijd vorige week en de fanatieke trainingen van de afgelopen week. Klagen komt echter niet in haar woordenboek voor, lijkt het. Met een van pijn vertrokken gezicht, trok ze ook nog in de laatste 10 minuten een sprint van ruim 40 meter, omdat ik in mijn enthousiasme, haar had toe geroepen, dat ze gerust mee naar voren kon gaan, bij de stand van 9-0. “Maar ze moet ook weer terug Stef “!!
Geweldig om te zien. Die verbetenheid was trouwens bij alle dames aanwezig vandaag.
Mede trainer John, heeft het er vaak over, dat de dames tijdens de training, best in het “oranje” mogen komen, vandaag liep iedereen zwaar in het “rood” !! Iets wat bij dames trouwens goed is af te lezen aan de kleur van het gezicht. Zolang die niet blauw is, kan er volgens de trainer best nog wel een schepje bovenop (!?)

Wedstrijdmentaliteit was dus uitstekend vandaag.
Wekelijks doen we nieuwe ontdekkingen in dit team van de onbegrensde mogelijkheden.
Hadden we vorige week al gezien dat Dyane erg lekker kan keeper, vandaag deed ze dat nog beter en dat zelfs met 2 vingers minder. Ik stelde op een gegeven moment maar voor, dat ze de wedstrijd zou uitkeepen met de waterzak om haar hand gebonden, zodat ik niet zo vaak het veld in hoefde te stieren. Allemaal ongelukjes, trouwens, want sportiviteit staat bij het damesvoetbal wel heel hoog in het vaandel. Keepster van de tegenpartij bood aan, om het van Daantje over te nemen, want hun keepster zat na een uur ook onder het spinnenweb.
Deze wedstrijd weer een zeer positieve ontdekking; ons aller Suuske, als laatste vrouwe.
Druk coachend en corrigerend , stond ze als een veldheer achterin.
Beste vrouw van het veld in mijn (gekleurde) optiek.

Deze week geen toetje van Manouk in de laatste minuut, de hatelijke nul bleef dus nu wel op het scorebord staan.
Het toetje hebben we echter wel na de wedstrijd genomen. Lekker even met z’n allen langs de Mac geweest. De verloren calorieën, werden er weer rap aan gegeten.
Alleen wel jammer dat ik lang moest wachten, tot ik de dames eindelijk mee naar huis kreeg.
Ze waren met geen mogelijkheid uit de ballenbak te krijgen.

Volgende week thuis tegen Jong Brabant, om 11 uur. Komt dat zien !