1 maart 2015.

Dat is lekker binnen komen in onze kantine, na een gewonnen uitwedstrijd. Je hebt natuurlijk wel een hoop uit te leggen, maar dat doe je graag, als je met 0-15 hebt gewonnen !

Nog niet eerder heeft Dames 1 zo’n uitslag neergezet. Wel (in het verleden, weliswaar) zo’n nederlaag te slikken gekregen.  Maar zoals ik al een heel seizoen schrijf; we gaan met sprongen vooruit. Okay,  Schadewijck is nieuw in de poule en ze waren niet compleet.  Ze waren met 5, maar wij besloten om er daar dan maar 6 tegenover te zetten. Ook was onze keepster Loya, zo sportief om bij hun te gaan keepen, zodat het uiteindelijk 6 tegen 6 werd. De laatste weken hebben we echt heel goed getraind op ons positiespel en dat was goed te zien. Bij de meeste dames begint het kwartje  te vallen en zie je ze er steeds meer plezier in krijgen. Met nogal wat dames afwezig (Dyane, Kim, Amy, Ashley), maar met aanvulling van Renate, hadden we toch een ijzersterk team. Dat het een slok op een borrel scheelt, als Renate meedoet, weten we allemaal.  Ze scoorde 5 keer, waarvan 2 echte spitsen-doelpunten: kont erin, schouderduw, wegdraaien en afvuren. Ook Manouk was weer op dreef (5x), Elaine kogelde er weer een paar in (4x) en de wereldprimeur van een doelpunt van Eveline.  De enige smet op de wedstrijd was het feit dat Carola niet tot scoren kwam. Wat wilde ze graag ! Maar ze kwam niet verder dan 2 van haar fameuze “Plak-Ballen”.

Een echte teamprestatie: Loya keepen bij de tegenstander, Linda en Ilse om de beurt bij ons in het doel, spitsen die elkaar de bal gunnen, Elaine die een dienst had geruild om mee te kunnen doen. Iedereen wil er tegenwoordig bij horen. Een genot om dit te mogen begeleiden. Jammer dat onze vaste  #uitwedstrijd=Mac# initiatiefneemsters er niet bij waren. We beloven plechtig, dat we de Mac nooit meer zomaar voorbij zullen rijden.  Dit rondje houden jullie tegoed. En het werd nog heel laat in de kantine.