Prachtige 0-0 overwinning van LSV op ongeslagen koploper SCI.

Als er één ploeg in onze poule met alle ledenmaten boven de andere ploegen uitsteekt, is het wel SCI.
Tot nu toe in 14 wedstrijden, pas 6 tegendoelpunten en ongeslagen; de volle 42 punten uit 14 wedstrijden !
Een ploeg met op iedere positie een goede voetbalster. In de uitwedstrijd werden we dan ook volledig van de kunstmat gerold. 10-0. Genoeg documentatie over die ploeg, nu.

Let’s talk LSV !!
Maar 12 dames op de loonlijst vandaag. Niet de minsten afwezig; Marit en Lotte beiden geblesseerd, Eveline op vakantie.
Serieuze pijntjes bij Dyane, Renate, Ilse en Kim. En Carola die na een nachtdienst en 1,5 uur slapen, met een redelijk ondermijnd koppie kwam aanlopen. Gelukkig zitten er wielen onder de zware kledingtas!
Iedereen hield zijn hart vast. Als we het onder de 6 konden houden, zouden we onze handen mogen dichtknijpen.
Gezien de omstandigheden leek het John verstandig om terug te vallen op de PSV Champions leaque variant (5-3-2).
Met Amy op de positie van verdedigende middenvelder, maar dan heel dicht op haar eigen verdediging, zat er het eerste kwartier inderdaad telkens wel ergens een been tussen.
Zo, dat eerste kwartier waren we toch maar mooi ongeschonden doorgekomen, tegen de koploper.
Alleen zou het niet 1 kwartier worden, dat we stand hielden, maar het werden er 6 !
Met Loya weer in haar oude topvorm van voor de winterstop en een vloot van engeltjes op haar rug en op de lat, hield ze haar doel de volle  90 minuten lang schoon. Ook de palen waren extra breed vandaag.
Zelfs nadat ze in de eerste helft lelijk geblesseerd raakte (of kan dat niet mooi ??) en na meerdere keren in de waterzak te zijn ondergedompeld, pakte ze werkelijk alle ballen. In de rust bleek al, dat ze als eerste speler op het veld alvast een vervroegd  mooi paasei (op haar knie) had gekregen.
En hoe SCI ook beukte en pompte, de bal ging er niet in.
Er zat niet alleen steeds wel een LSV-been tussen, het kon ook een hoofd (Fontanelleke !!), oor of in zeker 4 gevallen een hand zijn, het geluk bleef aan onze zijde.
Was het dan alleen maar geluk ? Nee, zeker niet. Er werd weer heel gegroepeerd gespeeld, kleine ruimtes, veel duels en dat is nou net ons ding. We raakte steeds beter in ons element.
De magische LSV power kwam weer boven drijven.  Dit gingen we niet meer uit handen geven.
Wat hebben we toch een sterk centrum gekregen, gedurende de afgelopen 2 seizoenen. Kim & Carola zijn in persoonlijke duels nauwelijks te kloppen. Elaine ruimde met links en rechts, Linda was onvermoeibaar  en Dyane heb ik ( ondanks het feit dat ze niet fit was), nog niet eerder zo’n goede wedstrijd zien spelen. Ze won alle duels en peerde de ballen niet alleen maar weg, maar wist ze vaak heel subtiel bij een medespeler te krijgen. Grote klasse Daan !
De hele wedstrijd door, gingen de achterballen ook steeds net goed. Er werd luid geroepen, dat de ballen toch vooral naar Manouk moesten en ondanks dat die dan steeds omringd werd door een haffeltje SCI meiden, wist ze de meeste ballen goed te controleren en in de ploeg te houden.Een echt verdeelstation.
Helaas raakte ze net voor rust geblesseerd maar heeft ze wel de wedstrijd op het tandvlees uitgespeeld.
De andere achterballen variant van Elaine,  via Carola aan de zijlijn, werkte ook goed.
Met nog een beetje meer mazzel hadden we zelfs de wedstrijd kunnen winnen.
Een stuk of 4 kansen (kansjes) hebben we toch wel gehad. Maar helaas stond het vizier niet  geheel perfect afgesteld bij Suus en Renate. In het laatste kwartier kwam ook Renate nog de verdediging versterken en met haar als extra slot op de deur en Suus continue loerend voorin, was er voor SCI helemaal geen kruimel meer te halen. SCI vatte het puntverlies  zeer sportief op en coach Barry complimenteerde de LSV dames nog met de geweldige vorderingen van ons team. Dat maken we ook wel eens anders mee.

Ik vond het een prachtige 0-0 overwinning.