Dit zou een mooie krantenkop zijn geweest, als we de sportpagina van het Brabants Dagblad zouden halen.
Met  3 overwinningen en 1 gelijkspel en een prachtige 6^e plaats, ging LSV de winterstop in. Met 3 ploegen die er in onze poule ruim bovenuit steken, had ik me naar de meiden toe laten ontvallen, dat ik vond dat we voor  de titel “best of the rest”  zouden moeten gaan. De 4^e plaats dus.
Nou weet ik dat ik te boek sta als een optimist, maar soms moet je even een pas op de plaats maken.

Na de winterstop zijn we niet goed uit de startblokken gekomen. Ineens hadden we veel blessures, veel mensen die moesten afzeggen ivm werk en bovenal had ik het gevoel, dat om de één of andere wazige reden, de motivatie ineens een heel stuk minder was, dan voor de winterbreak. Er is heel belabberd doorgetraind, tijdens de winterstop. Weinig animo en weinig inzet (natuurlijk op een paar mensen uitgezonderd) en regelmatig een training gecanceld. Ik heb me in die periode wel even een paar keer achter de oren gekrabd.  “Ze zullen toch niet denken dat het in de 2^e seizoens-helft ineens vanzelf gaat ??” “Ze zullen toch niet denken, dat met het speltype dat wij spelen, met veel inzet, strijd en werklust, dat je dat ineens kunt opbrengen zonder trainingsarbeid ??”

Ik hield mijn hart vast, in de eerste wedstrijd na de break.
Uit bij Gestel, het team waar we thuis zo’n spectaculaire overwinning tegen hadden behaald en nog steeds een directe concurrent. Drie man afwezig (werk / geblesseerd) , één ruim te laat en daarom een hoop improvisatie, wat een heel onrustig spelbeeld gaf en volkomen onnodig kregen we met 4-1 klop. Weg 6^e plaats en Gestel weer boven ons.

Volgende wedstrijd was thuis tegen Den Dungen. Een ploeg die pas 1 wedstrijd heeft verloren en 10 maten te groot voor ons. Een nederlaag was dan ook ingecalculeerd.
Met behulp van 3 meiden van de B jeugd (Marleen, Berbel en Eef), hadden we er genoeg binnen de lijnen staan en kon je goed zien, wat een enorme kwaliteitsinjectie de ploeg krijgt, met deze 3 jeugdige spelers erbij. Marleen was continue gevaarlijk, Berbel voetbalde als een vorstin, achterin en Eef maakte vele meters op de flank. Hoe rooskleurig zou de toekomst van LSV damesvoetbal er uit zien, als deze meiden over 2 jaar bij LSV 1 willen aansluiten. Met de rust moesten de spelers van  Den Dungen elkaar  toch eens goed in de arm knijpen. Na een 3-1 voorsprong voor LSV, stonden we met de rust nog met 4-2 voor !! 3 Doelpunten van Markleen en 1 van Renate. Dit had totaal niemand verwacht. Een sensatie hing in de lucht. Maar na de rust, ging het volledig mis. Den Dungen was ineens wel goed bij de les en zetten de beste spelers in en LSV stortte volledig in elkaar, vooral door een gebrek aan conditie. De wedstrijd duurde voor ons net een uurtje te lang. Al met al, toch heel veel positiefs gezien, om toch een goed gevoel aan de match over te houden.

Zondag 13 maart was het uit tegen Wilhelmina. Thuis hadden we er onze grootste overwinning tegen behaald.(10-1). Vandaag was het echter weer behelpen, 3 man afwezig, 2 te laat en dus moest ik weer een beroep doen op mijn improvisatietalenten. Binnen 1 minuut stonden we met 1-0 voor door Manouk. Dat gaf ons het nodige zelfvertrouwen en tegen deze ploeg konden we vrij rustig de bal rond laten gaan. Dit lukte bij vlagen heel aardig. Ook hadden we vandaag eindelijk het geluk weer eens aan onze zijde. Wilhelmina kreeg toch nog wel wat kansen, maar  op de één of andere wonderbaarlijke manier, bleven de ballen buiten onze palen en anders stond Loya er wel. LSV had verder het geluk, dat we een totaal ontketende vakantieganger in de ploeg hadden. Nadat Carola en Suus ‘s nacht pas waren teruggekeerd van een wintersport vakantie (lees: eeuwige apres ski party), leek het alsof Suus vooral het toverelixer van Astrix & Oblix had gedronken. Ze was werkelijk niet te stoppen en onvermoeibaar. Scoorde even 3 keer en raakte ook nog de paal in de tussentijd. Toen ik haar wilde wisselen was het: “nee, nee, ik moet nog meer goolen maken !”.  Uiteindelijk heeft ze toch als eerste in de historie van LSV Dames 1, vijf minuten voor tijd een publiekswissel onder applaus geaccepteerd.
We liggen weer op schema !