Donderdagavond 24 april

De wedstrijd tegen SSE was verplaatst van de zondag naar de donderdagavond. Zomeravondvoetbal dus.
Met 13 meiden vanavond. Het strijdplan was om er vanaf het begin flink op te knallen en de tegenstander niet het lekker zomeravondvoetbalpotje te laten krijgen.
SSE is een grote vereniging met meerdere dames elftallen en het was duidelijk te zien, dat er een paar dames bij liepen, die normaal in hun eerste spelen. Ze lieten de bal goed rondgaan, zodat wij de duels niet echt aan konden gaan.
Vanavond ging voor het eerst de achterbal vanaf de grond erg goed. Alle achterballen werden door Loya bij een medespeelster ingeleverd. Er werd lekker rustig gecombineerd, iets waar we erg in vooruit zijn gegaan. Lotte was als linksback regelmatig het beginstation van een goede aanvalsopzet.
Bij een sterkere tegenstander kunnen we een beetje leunen op onze sterke verdediging en van daaruit counteren, met de snelheid van Suus, Manouk en Renate. Dat ligt ons meer, dan het spel maken, tegen een tegenstander die achterin blijft hangen.
Wederom stonden we een kwartier voor tijd met 4-1 achter, maar in het laatste kwartier, creëerden we een echt “Haags Kwartiertje”. De pressie die we toen zetten en de verbetenheid waarmee we toen de duels ingingen, had ik nog niet eerder gezien van “mijn” meiden. Waren dit die lieverdjes, waarvan tegenstanders vaak zeiden: “oh, jullie zijn de leukste meiden waar we tegen gespeeld hebben” ?? Dit waren totaal andere meiden. Er werd getackeld, geduwd, duels gewonnen, er was een tijdstraf, er ging er één bijna knock-out, de waterzak moest er weer regelmatig aan te pas komen. Er werd keihard geknokt. De tegenstander kwam er totaal niet meer aan te pas, werd helemaal overlopen. Met op de links- en rechtsbackplaats in dat kwartier ook gewoon spitsen, was alles gericht op het forceren van doelpunten, met alle (verdedigende) risico’s van dien. Dyane heeft in de 2e helft alle posities gespeeld, zelfs laatste vrouke ging haar goed af. Het werd 2-4 door Manouk en met haar 2e doelpunt van de avond van Renate werd het zelfs3-4 !
De tegenstander wankelde, lag op de rug, maar die 4-4 wilde er maar niet in, ondanks alle pogingen.
Wat een pech (weer, zou je zeggen), maar wat een hoopvolle wedstrijd. Ik heb genoten en volgens mij heb ik zelf ook behoorlijk beschamend staan schreeuwen en wijzen. I got carried away, zullen we maar zeggen
Eigenlijk dus gewoon: een lekkere zomeravondpot.

Naderhand gezellig in de kantine en een goed gesprek met alle betrokkenen over het volgende seizoen.
We begonnen het seizoen met 7 meiden en we eindigen er met 14, dus we gaan ervoor, om volgend jaar weer uit te kunnen komen in gewone 11 tegen 11 competitie. We kunnen nog wel een paar meiden erbij gebruiken.