30 november 2014.

De laatste wedstrijd van de eerste seizoenshelft zit er op. Na de winterstop gaan we weer vrolijk verder.

Al een keer gewonnen, Stef ? Nou, dat niet direct, wel een paar keer bijna en geen mega uitslagen meer.
Zondag werd het uiteindelijk 0-6. Ietwat geflatteerd. dat wel. We kwamen erg snel met 0-2 achter, door wat ongelukkige momenten.
Gebeurt ons wel veel te vaak, dat we snel achter komen en dan een beetje achter de feiten aanlopen.

De wedstrijd stond in het teken van het (voorlopige) afscheid van ons Suuske. Ze gaat een paar maanden naar het buitenland en heeft beloofd afgetraind terug te komen. Zondag waren we met 12 meiden. Mooi compleet, alleen Dyane is geblesseerd op het ogenblik. Hopelijk doet ze na de winterstop weer volop mee. Suus had een grote rode neus, maar of je dat nou echt een blessure kan noemen, weet ik niet.
Amy keepte weer erg sterk. Het is goed om één van de geestelijke moeders van dit team, weer aan boord te hebben.

12 Meiden, dus er kon meer gewisseld worden, dan een peuter met zijn melkgebitje doet.
Maar ook dat vele wisselen gaat in goede harmony. Dat is toch wel het vreemde aan dit team. Ondanks de wat tegenvallende uitslagen, is iedereen er elke week en is de trainingsopkomst fantastisch.

Jammer dat we zondag geen doelpuntje konden maken, want zeker in een sterke fase direct na rust, hadden we volop kansen. Maar ja, daar blijven we toch veel te onrustig en gehaast in. Gaan we na de winterstop eens goed op trainen.

Fijne feestdagen gewenst en een voorspoedig 2015.